Na 37 jaar weer in de schoolbanken. / After 37 years back in school.

--- Na 37 jaar weer in de schoolbanken.
Weer terug naar school en dan nog wel in Malawi. Om kleuteronderwijzeressen op te leiden moet je als trainer een erkende bevoegdheid hebben. De overheid organiseerde een cursus van drie weken om te worden opgeleid als trainer in het kleuteronderwijs. Een erkenning door de overheid is belangrijk in een land waar regels belangrijk zijn. 

--- After 37 years back in school. Back to school and then still in Malawi. To train nursery school teachers you must have a recognized authority as a trainer. The government organized a three-week course to be trained as a trainer in pre-school education. A recognition by the government is important in a country where rules are important. 

LEES VERDER 

De informatie die je vooraf krijgt is zeer beperkt: alleen waar het is, wanneer het begint, hoeveel het kost en bij wie je moet betalen.

Doordat ik al een workshop educatief materiaal maken had gegeven aan kleuterjuffen in Blantyre en wij ook onze retraite van de GZB in Blantyre hadden, was het voor mij niet ver om naar de Universiteit van Zomba te reizen. Zomba is ongeveer 600 kilometer van onze woonplaats Mzuzu.

Een examenonderdeel is een praktische les geven aan leerkrachten./
One exam component is a practical lesson for teachers.

’s Morgens om half 8 dropte Hans mij bij de college. Met een koffer vol kleren stapte ik uit.

Gelukkig zag ik Nicolas, een collega uit Mzuzu, lopen. Waar moeten we zijn? Niemand wist het, hier vragen, daar vragen, overal die zware koffer mee naar toe zeulen, trap op, trap af. Maar gelukkig zijn de mensen in Malawi zeer behulpzaam. Uiteindelijk de zaal gevonden waar de opening plaats vond.

Om 10 uur kwamen een aantal belangrijke mensen hun speech houden en na registratie en wat dansen en zingen, kon ’s middags ons programma beginnen. Daar er 87 studenten waren werden we verdeeld in twee groepen. De lessen duurde tot 5 uur in de middag.

Maar ja wat nu?

Iedereen moest zorgen voor zijn/haar eigen onderkomen gedurende deze 3 weken.

Met studiegenoot en vriendin Roreen (Redt een Kind) was het fijn samenwerken. /
With fellow student and friend Roreen (Help a Child) it was nice to work together.

/

De studentenkamers van de universiteit waren beschikbaar om te huren. Goed idee dacht ik, dan hoef ik niet ver te reizen om elke dag naar college te gaan, want ik heb hier geen fiets en geen auto.   Ja maar vannacht kan het nog niet en je moet ook je eigen lakens meenemen.”  Had ik natuurlijk niet bij me. Wat nu? Om een lang verhaal kort te maken uiteindelijk werd ik met een auto naar een guesthouse gebracht, wat alleen voor de leraren van de universiteit is, waar ik mocht slapen. Daar zit je dan, in een snikhete kamer met een bed zonder muskietennet in het pikkedonker. Ik voelde me blij dat ik ergens kon slapen maar was allesbehalve happy.
“mmm… hoe ga ik voor morgen lakens organiseren?’” vroeg ik mezelf af. Nu woont er een Nederlands echtpaar in Zomba. Ds. van der Bas en zijn vrouw Marja, zij werken voor een bijbelschool. Tijdens ons verlof vorig jaar zijn ze een keertje wezen eten bij ons in Nederland, laat ik ze maar eens bellen. Ik vertelde mijn verhaal. “Wel nee,” was de eerste reactie van Hans van der Bas,” jij gaat daar niet slapen, je komt bij ons slapen. Waar ben je? dan haal ik je op.”  Ik wist echt niet waar ik was en zei;” laat me maar vannacht hier slapen dan wil ik morgen graag bij jullie slapen. “Maar ik weet helemaal niet waar jullie wonen” zei ik. “Geeft niet, ik haal je na schooltijd op en breng je de volgende dag weer naar het college” antwoorde hij. Wat was ik God dankbaar voor deze oplossing.

Nu zijn we na drie jaar Malawi wel gewend dat alles anders gaat, nou ja echt wennen doet het nooit. Wij zijn opgegroeid met strakke structuren, de school begint op tijd, en afspraak is afspraak.

De volgende morgen was ik keurig net voor 8 uur op school, maar we waren nog de enige. Rond half 9 kwamen de leraren en begon de les.

Maar natuurlijk heb ik ook geleerd hoe de overheid van Malawi het kleuteronderwijs graag wil zien in de toekomst en wat de standaards zijn. Zo wil de overheid er ook aan werken om de invalide en minderbegaafde kinderen naar school te laten gaan, in plaats van weg te stoppen in de huizen.

Zo heb ik een aantal dingen geleerd en ook veel mensen leren kennen die ook werkzaam zijn in het kleuteronderwijs in Malawi.

In deze 3 weken was het de bedoeling dat je in je avonduren 40 educatieve spelletjes ging maken voor in de verschillende speelhoeken in de klas. Je kreeg wat garen, een paar lappen en dat was het.

Maar waar haal je alles vandaan? De materialen die je had gekregen waren zeker niet toereikend. Pfff… wat een organisatie.

Zelfgemaakt educatief rekenspel, gemaakt van geverfde pindadoppen/
handmade educational math game, made from painted peanut shells

Marja van de Bas komt gelukkig ook uit het onderwijs, en net als ik spaar ze ook van alles, want je weet nooit waar je het voor kunt gebruiken. Zij ging voor mij naar de lokale markt om lijm, stiften en nog meer stofjes te kopen. Zij was zo enthousiast dat ze ook speelgoed gingen maken. Zo zaten we ’s avonds tot 11, 12 uur aan de tafel om onze creatieve spelletjes te maken. Wat een geweldige gastvrouw had ik getroffen. Alle gemaakte spelletjes moesten worden gepresenteerd aan de examencommissie, er werden vragen gesteld over de leerdoelen van elk spel en zo werd je beoordeeld.

Daar ik in mijn vrije tijd in Mzuzu altijd spullen verzamel en spelletjes maak, heb ik Hans gevraagd een dag eerder te komen om mij op te halen en al mijn spelletjes mee te brengen.

Alle speelhoeken met speelgoed klaar gemaakt voor de examencommissie./
All play corners with toys prepared for the examination committee.

“Wil je op de sluitingsdag nog een keer je materiaal meebrengen zodat ook de minister het kan zien” werd er gevraagd door de examencommissie. Geen probleem natuurlijk. 😉

Tijdens de uitreiking van de certificaten was er een verrassing, er zijn namelijk drie verschillende niveaus in deze cursus. Door de gebrekkige informatieverstrekking was ons dit nooit verteld.

De 5 beste werden nationaal trainer. Ik was een van de gelukkige. 😉  Nu als nationaal trainer mag ik in heel Malawi trainingen geven. Dit is niet mijn opzet. Ik wil me specialiseren in het maken van educatief speelgoed en het leren werken met een eenvoudig lesprogramma.

Na 5 weken was het geweldig om weer thuis bij Hans…

Ik ben blij en dankbaar dat ik deze cursus heb kunnen/mogen volgen.

Natuurlijk ben ik de GZB dankbaar dat zij het financieel hebben mogelijk gemaakt. Met Gods hulp en onder Zijn leiding ga ik de volgende uitdaging aan, namelijk het trainen van kleuterjuffen die nu zonder enige scholing voor de klas staan.

Het theoretisch eindexamen invullen op de achterklep van de auto./
Making the theoretical final exam, on the tailgate of the car.