Ga terug naar huis en vertel alles

‘Ga terug naar huis en vertel alles wat God voor u heeft gedaan.’ -- Lucas 8:39

Zuster Cecilia

Ga naar huis en vertel… Ja zo ging ik verbaasd naar huis, na een gesprek met zuster Cecilia. Deze lieve zuster is een kleine maar dienende vrouw en non die onderwijs geeft op een katholieke meisjes school. Ook schrijft deze vrouw boekjes met bezinning voor jongere, en doceert aan de universiteit van Mzuzu. Deze zuster is een kleine vrouw maar ze is sterker dan 4 grote kerels!!

Zuster Cecilia zwaait ook de scepter over de moestuin, de 40 kippen en één koe. Regelmatig repareren we haar oude pomp. Nu was er een vraag of er een nieuwe bronpomp geplaatst kon worden op de bestaande bron. Na alle spullen verzameld te hebben zijn we naar de moestuin van de zuster vertrokken. De 30 meter diepe bron die bestaat uit een kunststof pijp is erg smal. Maar na wat aanpassingen aan de pomp laten we de pomp zakken. Plotseling zakt de pomp niet verder en zit muurvast op 16 meter diepte.

Nou ja dan maar weer aan het touw trekken om de pomp eruit te krijgen maar hoe hard er ook getrokken wordt er is geen beweging in te krijgen. Dan maar met twee man trekken maar geen resultaat.

Uiteindelijk ook twee tuinmannen er bij gehaald. Dus totaal met vier sterke kerels wordt er aan het touw getrokken tot onze handen er zeer van doen, maar er zit geen millimeter beweging in de pomp. Na bijna een uur tobben kijken we elkaar teleurgesteld aan en we kunnen niet anders dan opgeven. Opgeven is natuurlijk niet leuk.

Slecht nieuws vertellen is ook nooit leuk maar moet gewoon gebeuren. De zuster is niet aanwezig maar wordt later op de hoogte gebracht. Ik vertel haar “we moeten waarschijnlijk een nieuwe bron boren in de moestuin want de bron kan je niet meer gebruiken. Er zit een pomp in vast, dus technisch gezien onmogelijk om nu water voor je moestuin, en vee op te pompen.”

Tot mijn verbazing verschijnt er een grote glimlach op haar gezicht en ze vraagt me;  “Heb je er voor gebeden Hans?” Nee, dat heb ik niet, wel alle technische middelen, kracht en ervaringen ingezet om de pomp er uit te trekken.

“ Vind je het goed Hans als ik het ook probeer?” vraagt ze enigszins verlegen. “Natuurlijk ga gerust je gang” zeg ik.

Onderweg naar huis bel ik van uit de auto alvast een lokale “driller” (boorbedrijf) met de vraag of hij binnenkort tijd heeft om in de moestuin een nieuwe bron te boren.

Thuis aangekomen vertel ik Gerrie van de tegenvaller en eet zwijgend mijn avond eten op.
Dan gaat de telefoon “Hi Hans, met zuster Cecilia ik heb je pomp eruit gehaald waar moet ik hem neerleggen?” Nee dat vind ik geen leuke grapjes zuster, ik baal dat het niet gelukt is. “Maar ik heb hem echt er uit getrokken, eerst heb ik gebeden of God me wilde helpen en zonder moeite kreeg ik de pomp omhoog.” Dan wordt je stil. Waarom heb ik hier niet aan gedacht? Mijn God en Vader die mij zo lief heeft en waar ik zo veel van houd vergeet ik tijdens mijn werk?

Samen met Gerrie danken we God dat Hij ons steeds weer trekt met Zijn liefde. Dat Hij mensen op ons pad brengt zoals deze zuster om Zijn grootheid en liefde te tonen.

Geloof in Hem, onze Hemelse Vader, onze God van wonderen.