De kleuterschool bij ons.

Hoge drempel.

Gewoon even zitten en zo kom je ook buiten..

Juf Jacqueline geeft les op de kleuterschool hier dicht bij ons huis, ik mag een week met haar meelopen om te zien hoe het hier in de praktijk werkt. Juf Jacqueline is een open en enthousiaste juf die haar zaken goed organiseert. Ze wacht me al op en begroet me heel hartelijk. Deze kleuterschool bestaat uit één klas en het gebouwtje is niet meer dan één donkere ruimte. Er is geen elektriciteit en door de gaten in de muur komt er wat licht naar binnen.
“ Mauka Muli “ ( hoe ben je opgestaan / goedemorgen) vraagt iedereen aan elkaar. De begroetingen zijn hier heel belangrijk en als ik ze in het Chitumbuka begroet verschijnt er direct een grote glimlach en volgt er een warme handdruk.

Glimlachend zie ik de kinderen binnenkomen, ze kunnen bijna niet zelf binnenkomen, door de regen is alle grond bij de deur weggespoeld en de opstap is nu wel erg hoog. 

Midden in de klas slaap je heerlijk op een bouwzeil..

Als na een uurtje alle 28 kinderen binnenkomen gaan we beginnen. De kinderen zingen zo hard mogelijk wat Bijbelliedjes en dreunen op wat ze geleerd hebben,ze doen bijna alles klassikaal. Het speelgoed is weinig, vies en vaak kapot, maar ze spelen met allerlei blikjes en bakjes en zelfgemaakte poppen. Kinderen die moe zijn gaan daarna slapen op het zeil, de anderen spelen in de hoeken.

Plassen in of naast de klas,

Handen wassen voor het eten, want je handen zijn je 'bestek'.

Juf Jacqueline heeft ook nog een assistente die haar helpt met het schoonmaken van “ongelukjes” want regelmatig ligt er iets op de vloer als je nog niet zindelijk bent. Bijna niemand heeft luiers hier, dus ja het lekt wel eens. Ook na het eten is schoonmaken zeker noodzakelijk, de zelf meegenomen rijst of maïspap wordt met de handen gegeten terwijl ze op de grond zitten. Kinderen die niets te eten hebben krijgen het van andere kinderen, zo wordt er vroeg geleerd om alles te delen.  

Hygiëne is een groot probleem hier in dit land, handen wassen na het plassen doet niemand, en trouwens plassen doe je gewoon buiten, net om het hoekje van de school. Er is wel een toilet gebouwtje maar ja dat is niet erg fris om naar toe te gaan. Maar voor het eten wassen we wel onze handen met zeep bij een emmer met water.

Buiten spelen.

In het regenseizoen gaan we tussen de buien door lekker buiten spelen, het schoolplein loopt scheef hier in de bergen en heeft geen hek. Soms lopen de kinderen weg en belanden bij de buren in de tuin of tussen de mais en worden dan weer terug gebracht door degene die hen vindt. Ze spelen met een stuk touw of een oude autoband en genieten zichtbaar.

Buitenspelen met de kerk op de achtergrond...

Ik maak een observatie verslag van deze week met wat aanbevelingen voor het bestuur van deze school en ik kan deze ervaring goed gebruiken voor het coachen van de schooltrainers. Zelf geniet ik ervan om met de kinderen bezig te zijn en het personeel te motiveren.