maandag 23 augustus 2021

 Mobiel kantoor


         AUG 2021

De techniek staat ook in Malawi niet stil. Nee, dat kun je niet vergelijken met het westen, maar het bereik op je mobiele telefoon wordt steeds beter.

Gerrie op bezoek bij een kleuterschool.
Regelmatig bezoeken we de juffen in hun eigen school. Gerrie observeert en geeft advies. Soms maak ik wat foto’s maar meestal pak ik mijn laptop en beantwoord mijn mail. Dankzij de nieuwe 4G-zendmasten is dat steeds meer mogelijk, ook al zitten we midden in de bush waar geen elektriciteit is. 

Nuttig proberen bezig te zijn lukt niet altijd.

Het duurt niet lang of er komen mensen langslopen die je uitgebreid groeten. Zo gaat dat hier. Je loopt niet zomaar iemand voorbij. Je vraagt: “Hoe gaat het met je?” en “Hoe gaat het thuis met je   LEES VERDER >>>

vrijdag 25 juni 2021

Ik kan het niet vatten

June 2021  

Ze komen van ver, onze leerlingen. Alhoewel… zo ver is het eigenlijk niet eens, een kleine 30 kilometer. Maar het kost ze meer dan twee uur voordat ze bij ons zijn. Dus elke dag naar huis is geen optie. Vandaar dat we de slaapzaal klaar hebben gemaakt en ingericht.
Meestal kopen we onze spullen bij mr. Seyani, een goede timmerman in de stad. Hij heeft geen elektriciteit en maakt alles met de hand. Voor rekenen en taal had hij waarschijnlijk geen hoog cijfer, maar vakwerk levert hij wel. We bestellen tien bedden bij hem. Hij is blij met de opdracht, dat zien we.
“Wanneer zijn ze klaar?” vraag ik. Hij glimlacht zoals gewoonlijk. Maar daar heb ik niet veel aan, dus herhaal ik de vraag: “Wanneer heb je de bedden klaar?” Nu begint hij echt te lachen en zegt “Bwana (baas), ik ben nog niet eens begonnen, en nu vraag je wanneer ze klaar zijn?”
Echt duidelijk wordt het niet, maar wij moeten de bedden zelf nog in de lak zetten en we willen op tijd klaar zijn. Dus ga ik met enige regelmaat langs om weer twee bedden in mijn auto te laden en de druk op de ketel te houden.
Maar na een paar dagen zie ik mr. Seyani niet meer. Hij reageert niet meer op zijn telefoon en dat is vreemd. Ik maak me zorgen; mogelijk is

LEES VERDER >>>


donderdag 20 mei 2021

Waar De Weg Ophoudt Gaan We Verder..

 

Hans en Gerrie Kasbergen // PO-Box 773 // Mzuzu // Malawi
 MAY 2021


English version >> link 
Voorbereidende klussen

Nadat we in Mzuzu zijn gaan wonen, werd ons al snel gevraagd om samen te werken met een ‘oude’ bekende van ons: Daniel, een oud-collega. Hij heeft een organisatie genaamd RDP (Rural Development Partners). We hebben dit met ons hometeam en onze zendende organisatie Kimon besproken. We zijn bijzonder dankbaar dat God door deze samenwerking weer nieuwe deuren opent.
Zoals gezegd in de vorige brief, hebben we nu een huis met een eigen klaslokaal en slaapkamers voor studenten die uit afgelegen dorpen komen. De slaapverblijven zijn 60 jaar oud en moeten wel worden opgeknapt. Dit opknappen wordt in de maand mei gedaan zodat we DV in juni kunnen starten.


Een nieuw waterdicht dak op de slaapverblijven. 





Er is een bezoek gebracht aan de studenten die in juni en juli bij ons komen. Gerrie heeft geïnventariseerd wat er aangeleerd moet worden en waar de studenten meer van zouden willen weten. Ze hebben er erg veel zin.
Kortom, we zijn nu even druk met het laten maken van bedden, het aanschaffen van pannen en potten, en het inrichten van het klaslokaal.
Druk, maar blij en dankbaar voor de hulp die we krijgen aangeboden van mensen om ons heen.

donderdag 18 maart 2021

Mijn vriend en lasser Mr. Mweso

 March 2021

Even stoppen bij
mijn vriend en lasser 
Mr. Mweso.


EEnglish link
Bij Mweso moet ik altijd denken aan Zacheüs; hij was klein van stuk en zocht naar praktische oplossingen.
Mweso heeft zijn las- en constructie bedrijfje gewoon langs de kant van de weg. Geen werkbank of zo maar alles gebeurt op de grond. Zijn lastrafo is een levensgevaarlijk ding waar ik de kriebels van krijg, je kan zo de bedrading aanraken. Maar ja, zolang het droog is, is het risico wat kleiner om een schok te krijgen of erger.
De zweetdruppels glinsteren op zijn donkere huid. Dan pakt hij een snoer, zonder stekker, van zijn slijptol en doet de twee draden in een soort stopcontact... Pff - het gaat weer goed..



Met zijn teenslippers staat hij op een ijzeren pijp, pakt zijn grote slijptol, en de vonken spatten alle kanten op als hij de pijp korter maakt. 
De ronddraaiende schijf is ongeveer 2 centimeter van zijn grote teen verwijderd, ook hier krijg ik de kriebels van. 
Klaar met het slijpen kijkt hij mij lachend aan… 
Hij weet wat ik denk.



vrijdag 12 februari 2021

Zou jij dat ook kunnen zeggen.

 



Als er één kind tot Jezus komt door mijn vertrek,
laat mij dan nu vertrekken.

Nadat we hier in het noorden van Malawi geland waren, kwam er al snel een telefoontje. En spraken we onze wijze vriend Yewo. Hij heeft een klein winkeltje en een groot hart.
Bij z’n huis aangekomen mocht ik niet mijn schoenen uittrekken, want er lag nog geen vloer in zijn huis… Er was bouwzeil neergelegd. Met appelsap en een koekje werden we gastvrij onthaald.
Het is altijd een plezier om met Yewo te spreken. Hij is een verstandige grijze opa, een echte kindervriend, die niet graag op de voorgrond treedt.

Yewo overdenkt altijd zijn woorden, spreekt je niet naar de mond, en geeft commentaar waar nodig. Dat laatste werd hem niet altijd in dank afgenomen, want niet iedereen wil de waarheid horen, toch? Zo waren wij jaren geleden op een vergadering bij de synode van een kerk. Yewo was ook een van de genodigden. 

Maar Yewo was niet welkom, omdat lees verder.