Wat is de Mooiste Dag van je Leven?
Nou? Waar denkje dan aan?
Lees hier verder
Love for Malawi
Wat is de Mooiste Dag van je Leven?
Nou? Waar denkje dan aan?
Lees hier verder
Het zijn stromen van zegen.
Sinds januari bruist de Step-by-Step school van leven en
groei. Maar wat doe je als je merkt dat het allemaal sneller gaat dan
verwacht? Lees hoe we verder dromen — en hoe dit klaslokaal méér is dan
alleen vier muren.
---
🎒De school groeit sneller dan verwacht!
Wat een zegen om te zien hoe goed de Step-by-Step
kleuterschool draait sinds de opening in januari. We hebben een
enthousiast team van juffen, blije kinderen en ouders die dankbaar zijn.
Er worden mooie >> ** LEES VERDER! ** <<
Steeds meer mensen werken (deels) vanuit huis, en wij gaan dat ook doen!
Alleen is ‘thuis’ voor ons zowel in Malawi als in Nederland.
We zijn enorm dankbaar dat we hier mogen dienen en zien
dagelijks hoe God aan het werk is. Tegelijkertijd trekken onze kinderen
en kleinkinderen – en laten we eerlijk zijn, ze groeien als kool! – en
beseffen we dat een paar weken per twee jaar in Nederland eigenlijk te
weinig is.
Daarom hebben we, in goed overleg met Kimon en ons
Hometeam in Bergambacht, besloten om onze tijd anders in te delen. We
blijven betrokken bij de projecten in Malawi, maar ** LEES VERDER **
MARKANTE GASTEN...
We zijn gezegend met heel veel gasten die we afgelopen jaren hebben
mogen ontvangen. Soms eendagsvliegen en andere zijn langblijvers, nee
die wil ik geen plakkers noemen. Sommige zijn bezadigd en andere
onbezonnen, soms opvallers en andere hoor je niet. Sommige zijn welkome
helpers en andere willen graag geholpen worden 😉.
Tussen al deze mensen zitten markante persoonlijkheden.
Markant blijk zowel positief als negatief te kunnen zijn, las ik net.
Wij bedoelen het positief maar markant is zeg maar beetje bijzonder. Sommige gasten kennen we al heel lang,
Het is 23 december, twee dagen voor kerst. Terwijl ik over een stoffige
weg rijd, zie ik drie kinderen langs de kant staan, zwaaiend voor een
lift. Dat is in afgelegen gebieden niet ongewoon, zeker nu: taxi’s
rijden er nauwelijks, en benzine is in heel Malawi bijna nergens te
krijgen. Voor de zoveelste keer een brandstof tekort.
Ik stop, en drie jonge meisjes stappen in. Het zijn
zusjes: Tawonga (17), Vilette (10) en Danielle (7). Hun kleine broertje
Peter (5) bleef thuis. Ze willen naar Ekwendeni, een dorp zes kilometer
verderop.
Tawonga begroet me in het Engels. Ze vertelt dat ze
eigenlijk onderweg zijn naar Mzuzu, en als ik zeg dat ik daar woon,
besluit ik hen mee te nemen voor de rest van de rit.
Onderweg kletsen we over van alles. Tawonga legt uit dat
ze olie en rijst wil kopen voor kerst, en ook een jurk voor haar twee
jongere zusjes.
“Maar waarom gaat je moeder niet mee?” vraag ik.
Haar gezicht verandert. Ineens rollen dikke tranen over haar wangen.
Het is 2015.
Er zitten 10 kleuterjuffen bij ons op de veranda, het is een gezellig geklets van jewelste.
Het wordt stil als Gerrie iedereen een peuterpuzzel geeft
met grote stukken. "Maak deze puzzel maar, het voorbeeld staat op het
deksel," zegt Gerrie.
Ze blijven lachen en proberen, maar na 15 minuten heeft
nog niemand de puzzel klaar. Gerrie helpt juf na juf. Het is trouwens
ook de eerste keer in hun leven dat ze een puzzel zien.
We zijn verbaasd en geraakt: waarom kan niemand dit?
Wat zijn wij dankbaar om dit met jullie te kunnen delen! Het afgelopen jaar hebben we hard gewerkt aan de bouw van een school, en nu is het zover: de school is bijna af! Hier en daar moeten er nog wat laatste verfstreken en kleine afwerkingen plaatsvinden, maar het gebouw staat er en is klaar om kinderen te verwelkomen.
Kinderarbeid is verboden hier, maar het komt nog steeds voor. Daar
hebben we als westerlingen wel een mening over. Het is in ons rijke
westen bijna niet voor te stellen dat onze prinsjes en prinsesjes zouden
moeten werken om eten op tafel te krijgen.
Hier in Malawi is de honger zo groot, dat het dagelijks
leven alleen om eten gaat. Dus tijdens de hongerperiode is het alle hens
aan dek!
Terwijl de president, in een konvooi met meer dan 70 dure auto’s door de
stad scheurt, staat de rotonde vol met vlaggen, spandoeken en zingende
en dansende vrouwen. Wat een enthousiasme op het eerste gezicht. Ze
worden betaald door de regeringspartij en verdienen zo een mooi extra
inkomen voor een dag. Al het verkeer wordt stilgelegd en alles loopt
voor de president en zijn gevolg op rolletjes. Langs de route staan er
honderden agenten opgesteld. Ze komen uit de verre omgeving en ook zij
hebben een extra salaris.
De agenten zetten me aan de kant, een uur voordat de
president komt. Onder de boom zit, zoals altijd, de schoenmaker. Hij
steekt z’n hand op en groet vriendelijk.
LEES VERDER >>
God raakt mensen aan.
Tijdens een bezoek van jonge mensen aan Malawi vorig jaar heeft God harten aangeraakt zodat zij zich inzetten voor kinderen in Malawi. Vorig jaar hebben ze schommels neergezet bij verschillende kleuterscholen. Geweldig, de kinderen genieten daar elke dag van. Maar ze wilden meer doen.Gezellig allemaal bij elkaar, lekker eten en drinken in overvloed, fijne gesprekken met mensen om je heen die je lief zijn en niet te vergeten: de kerstboodschap van hoop en redding. “Een kerst om nooit te vergeten,” zeg je tegen elkaar.
NIEUWSBRIEF SEPTEMBER 2023
De vakanties zijn bijna afgelopen. Het zal stiller worden in ons huis, ‘onze meiden’ gaan weer naar school. Ze zijn bevoorrecht dat ze naar een goede school mogen gaan. Niet alleen wordt er goed les gegeven, maar de toegevoegde waarde is vooral dat de leiding met liefde de christelijke waarden en normen aan deze kinderen meegeeft. Ja best wel strikt, dat wel... Maar als je strafwerk krijgt, mag je schoonmaken en dan moet je een bepaald aantal verzen uit de Bijbel uit je hoofd leren. Deze mag je dan opzeggen.
NIEUWSBRIEF AUGUSTUS 2023
Zaden drogen, zaden weken, maar zaden in kokend water… Ooit van gehoord?
Sommige zaden zijn echt keihard en lijken wel op stenen;
ze kunnen jaren overleven en ontkiemen pas bij de warme regens. Dus om
het proces te versnellen gooien we er kokend water overheen en laten ze
48 uur weken. De harde zaden worden slijmerig en zijn klaar om gezaaid
te worden.
NIEUWSBRIEF JUNE 2023
In de week voor Pinksteren vragen we het aan diverse mensen om ons heen. " Welk feest vieren we binnenkort?"
Het antwoord is teleurstellend, bijna niemand weet wat het pinksterfeest inhoud.
Dat we herdenken dat de Heilige Geest is neergedaald
zoals beloofd. Dat de Heilige Geest ons wil vervullen en in ons wil
wonen is echt onbekend.
"Maar we kennen wel geesten in de vorm van kleine mensen
die 's nachts over de begraafplaats rond lopen." antwoorden de tieners
van zondagsschool mij.
"Heb je die in Nederland ook?"
Na de zondagsschool kletsen we wat door... quality time..
NIEUWSBRIEF MEI 2023
---
Aan de rand van dat meer, in een vissersdorp, woont Tadale. Zij is
kleuterjuf en heeft vorig jaar een training gevolgd bij ons thuis. Zoals
gewoonlijk bezoeken we een aantal keren alle juffen die de opleiding
hebben gevolgd. Een opleiding van drie maanden, waarbij de juffen ook
bij ons thuis slapen, is best druk en intensief voor ons. Maar het mooie
is, dat je ook echt een band opbouwt met deze juffen.
Opeens komt er een bericht dat Tadala’s man, die visser
is, op een ochtend niet meer teruggekomen is van het vissen op het meer.
Zijn kano wordt meteen gevonden, maar hij pas dagen later.
LEES MEER >>
NIEUWSBRIEF < > MAART 2023
GENADE TUSSEN DE RIJST VELDEN.
Zoals gezegd monitoren we regelmatig.
Monitoren houdt in dat we de scholen bezoeken en kijken
wat er in de praktijk van terecht komt. Nu is het echt niet altijd
positief maar vandaag hebben we weer een juweeltje gezien. Echt iets
waar je blij en dankbaar van wordt. Mercy (21) is en natuur talent, een
moeder en juf die het in de genen heeft zitten. (Mercy betekent genade)
Kruipende griezels // Van het kastje naar de muurmet een stropdas om // Zonder transport staat alles stil // Het regent het regent de pannetjes worden nat.
NEWS LETTER FEB 2023Een van de momenten die ons raakt is de kerkgang.. als je na jaren je ‘eigen’ kerk in loopt, je hoort het orgel, je ziet je broers en zussen klaar zitten om Gods woord te horen. Dat is thuis komen.
Gewoon aanschuiven in de bank, oude bekende begroeten maar ook nieuwe gezichten ontdekken.
"Nee het is nooit saai in Gods huis" denk ik bij mij zelf…
“Het is uitzichtloos”, zeggen we soms tegen elkaar. We weten beter, maar…
Het is zondagmorgen 10 uur en we gaan met Mada mee, want hij wilde zijn huis laten zien. Mada (21) is een enthousiaste zondagsschoolmeester en woont dicht bij onze tuinman, niet erg ver bij ons vandaan. Zijn huis zonder ramen heeft geen meubels, zijn kleren zitten in een kartonnen doos die op de grond staat naast de zak mais. Als onze ogen gewend zijn aan het donker, zien we een rieten slaapmat en … dat is het dan. Hier woont Mada samen met zijn jongere broertje van 11.
Een week lang zonder eten omdat je zoon ziek is ..?
Een persoonlijke mail van een oud-collega die ik in jaren niet meer heb gesproken of gezien maakt me nieuwsgierig.
Samen met zijn vrouw willen ze een genereus bedrag schenken voor de mensen die wij beschrijven in onze nieuwsbrieven.
We zijn er stil van en denken na hoe we dit goed kunnen besteden, want dat vraagt wijsheid. We brengen het in ons gebed bij de Heere
Mobiel kantoor
AUG 2021
De techniek staat ook in Malawi niet stil. Nee, dat kun je niet vergelijken met het westen, maar het bereik op je mobiele telefoon wordt steeds beter.
Gerrie op bezoek bij een kleuterschool.
Regelmatig bezoeken we de juffen in hun eigen school. Gerrie observeert en geeft advies. Soms maak ik wat foto’s maar meestal pak ik mijn laptop en beantwoord mijn mail. Dankzij de nieuwe 4G-zendmasten is dat steeds meer mogelijk, ook al zitten we midden in de bush waar geen elektriciteit is.Nuttig proberen bezig te zijn lukt niet altijd.Het duurt niet lang of er komen mensen langslopen die je uitgebreid groeten. Zo gaat dat hier. Je loopt niet zomaar iemand voorbij. Je vraagt: “Hoe gaat het met je?” en “Hoe gaat het thuis met je LEES VERDER >>>