woensdag 10 februari 2016

Gastblog Leonie Oudijk

Gastblog Leonie

Twee weken mag ik genieten van Malawi en de gastvrijheid van Hans en Gerrie.

Als onderwijskundige vind ik het vooral leuk om te zien wat Gerrie hier allemaal doet. Met haar ben ik onder andere
langsgeweest bij een aantal preschools (kleuterscholen voor 2- tot 6-jarigen). Gerrie heeft namelijk boxen gevuld met speelgoed en spelletjes, en nu gaan we kijken hoe de spullen gebruikt worden. Voorafgaand hebben ze een training gehad over hoe ze de spullen kunnen gebruiken en bijvoorbeeld ook dat leren tellen tijdens voorlezen veel leuker is dan simpelweg de getallen 1 t/m 10 opdreunen... En dan is het de bedoeling dat ze er op hun eigen school mee aan de slag gaan, maar dat valt nog niet mee als je verder geen lerarenopleiding hebt gedaan. Veel leerkrachten zijn wel echt enthousiast om aan de slag te gaan en willen graag nieuwe dingen leren. Maar daardoor is het misschien extra frustrerend dat ze nogal eens niet op komen dagen: ‘omdat het regent’, ‘omdat m’n kind ziek is’, ‘omdat...’.
En ondanks het enthousiasme en de training vooraf, wordt er nog niet altijd optimaal gebruik gemaakt van de materialen uit de box. Daarom is het goed om zo nu en dan bij een school langs te gaan, te observeren en verbeterpunten aan te dragen. En dat allemaal om de kinderen betere kansen te geven; een goede start waardoor ze het later op school hopelijk ook beter doen. Want onderwijs is het krachtigste wapen dat we kunnen gebruiken om de wereld te veranderen (Nelson Mandela)!
Eerlijk gezegd vind ik veel preschools meer op een creche dan op een kleuterschool lijken. Het komt op mij soms meer over als oppassen dan op leren, maar dat komt misschien ook deels doordat er geen tafels en stoelen zijn en alles op de grond gebeurt.
Van vergaderen houden ze hier ook en zo heb ik ook wat uurtjes op het kantoor van ECD (Early Childhood Development) doorgebracht om dingen te bespreken en plannen te maken.










’s Middags help ik ook de buurmeisjes nogal eens met hun huiswerk, met name de jongste twee. Engels en rekenen zijn best moeilijke vakken! Met veel geduld oefen ik met het leren lezen van engels, maar het valt niet mee om die losse klanken samen te rijgen tot een woord! Voordat ze alle klanken van een woord hebben ontcijferd, zijn ze de eerste alweer vergeten ;) Rijtjes stampen kunnen ze heel goed, zo kunnen ze best het alfabet en de tafels opdreunen, maar hoe pas je zo’n rekensom nu eigenlijk toe? Gelukkig heeft auntie Gerrie handige telramen!

Ook heb ik een dag met het SMART Centre (waar Hans werkt) mee mogen lopen. We gingen langs bij drie waterpompen die onlangs zijn geïnstalleerd, om te kijken of ze het nog goed doen. Bij twee werden wat kleine reparaties uitgevoerd. Nu heb ik weinig verstand van techniek, maar het was erg leuk om een dag op het platteland door te brengen, te genieten van een mooie omgeving en te horen wat een verschil zo’n waterpomp voor mensen maakt!



Er gebeurt hier dus genoeg mooi werk in Malawi, maar er is ook nog een lange weg te gaan! Blijf betrokken in gebed, donaties, kaartjes (die hier een ereplaatsje aan de muur krijgen!) etc., zodat nog veel mensen in Malawi bereikt mogen worden met het evangelie :)

1 opmerking:

  1. Heel leuk Leonie. Een mooie (na)beschouwing is het. Allemaal - kan ik nu zeggen! - de hartelijke groeten. Dieks

    BeantwoordenVerwijderen